[…] Wat naast de suggestiviteit en raadselachtigheid vooral in Van der Hoeks werk fascineert, is de mentaliteit die er uit spreekt. Het kwasi slordige uitknippen, beschilderen en opplakken is een gebaar tegen lege decoratie en esthetiek en voor echtheid. Zij geeft de voorkeur aan waarheid boven schoonheid. En het bijzondere is dat er dan toch weer – zoals je bijvoorbeeld ook heel goed kunt zien bij de collages van Kurt Schwitters – een eigen schoonheid ontstaat. – Sikke Doele, uit: ‘Ra vader Hoek: een wereld-achter-de-wereld, Leeuwarder Courant 1991
