Galerie Eewal in Leeuwarden hangt vol met nieuw werk van Ra van der Hoek en dat is genieten. Vergeleken met haar vorige exposities is het deze keer veel kleuriger, in plaats van sobere tekenmaterialen en collages, hanteert ze nu acrylverf, (kleur)krijt en inkt.
Als aanleiding diende het werk van de Japanse dichter Kobayashi Issa ( 1763-1827) die in zijn haiku’s in zeventien lettergrepen vastlegde wat hij in het alledaagse leven zag en meemaakte. Je kunt er op de tentoonstelling een aantal nalezen, maar Van der Hoeks werk spreekt ook zonder de haiku’s tot de verbeelding.
Bij haar zijn de vormen altijd herkenbaar figuratief. Mensfiguurtjes, huizen, tafels, een berg, of bomen: ze tekent ze in eenvoudige, elementaire lijnen en ze zweven vaak als losse elementen en in vreemde combinaties door het beeld.
De kunstenaar weet ze wel altijd bij elkaar te houden met haar gevoel voor compositie en de aandachtige manier waarop ze iedere lijn, vlek en kleur opbrengt. Wat op het eerste gezicht zo simpel lijkt, blijkt vaak doorwrocht en bedachtzaam tot stand gekomen.
Het is zichtbaar dat Van der Hoek met plezier gebruik maakt van de smeuïgheid van haar materialen en de kleurcontrasten. Ze werkt zelfs royaal met goudkleurige verf en krijt. Toch blijft het allemaal uiterst beheerst, nergens staat een lijn of kleurvlek teveel. Die soberheid maakt dat het kleinste detail zeggingskracht krijgt en daardoor blijven zelfs nagenoeg symmetrische voorstellingen spannend.
De aandachtige kijker is met deze expositie niet zomaar klaar. Ieder werk is een dromerige wereld op zich, waarin op een fijnzinnige, intuïtieve en speelse manier de ingrediënten voor een verhaal gegeven worden. Alledaagse dingen blijven daarin van poëtische kracht.
-Johanna Schuurman, uit: De poëtische kracht van alledaagse dingen, Leeuwarder Courant, 2002
